قدر مجهول فاطمه سلام الله علیها
بسمه تعالی
قدر مجهول فاطمه سلام الله علیها
فاطمه سلام الله علیها عصاره تمام خوبی های انسانی است.
نام او با نام مادر عجین شده که مادر همه خوبی هاست. و خداوند او را "کوثر" قرار داده است. نه فقط خوبی ها که خوبان عالم نیز از او سرچشمه و سرمشق گرفته اند.
او مادر امامان است. الگوی منجی موعود است. و امام صادق علیه السلام در ذیل آیۀ ۳۵ سورۀ نور می‌فرماید: «فَاطِمَةُ کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ بَیْنَ نِسَاءِ أَهْلِ الدُّنْیَا» [1] فاطمه سلام الله علیها ستاره ای درخشان در بین تمام زنان عالم است. و از همین روست که او را "زهرا" نام نهاده اند.
و نسل نبی خاتم صلی الله علیه و آله وسلم از او جریان گرفته است. فاطمه سلام الله علیها نعمتی است که خداوند نه فقط به پیامبرش، که به عالم عنایت فرمود. و به پاس مقام و کرامتش، سپاس خداوندی و نماز شکرش را بر پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم واجب نمود. خداوند برای دلخوشی کسی کاری نمی کند، اما پیامبرش را چنان گرامی می دارد که برای آرامش دل او سوره ای نازل می کند و دشمنش را ملامت و سرزنش و تحقیر می نماید. «إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ» [2]
فاطمه سلام الله علیها فضیلتی بس جاودانه است. که در عالم عقبی نیز مظهر رحمت و عطوفت خداوندی و نشان عفو الهی است. و امام صادق علیه السلام فرمود: در محشر عظمی، چونان مرغی که دانه بر می چیند، شیعیان و محبین را جدا نموده و روانه بهشت می نماید.
مادر است دیگر!. از او جز شفقت بر نمی آید.
گفتم شفقت! می دانید مفهوم شفقت چیست؟
شفقت مرحله ای بالاتر از مهربانی و مهرورزی و عطوفت است. نگاه مسئولانه داشتن به دیگران. محبتِ همراه با حس نگرانی و دلواپسی برای محبوب. کسی را دوست داشته باشی و نگران باشی که مبادا آسیبی به او برسد.
و فاطمه آنچنان که در زمان حیاتش همواره نگران مردم بود، و از غذا و دارایی خود به آنان می داد و خود گرسنه می ماند، برای بعد از زندگی دنیای خود نیز نگران شیعیانش است. آنجا که خداوند را قسم می دهد که؛ «إلهی و سیدی أسألک بالذین اصطفیتهم و ببکاء ولدی فی مفارقتی أن تغفر لعصاة شیعتی و شیعة ذریتی» [3] پروردگارا! سرورا! به حق پیامبرانی که آنها را برگزیدی و به گریه های فرزندانم در فراقم، از تو می خواهم گناهکاران شیعیان من و شیعیان فرزندان مرا ببخشی.
به یاد این سخن زیبای مرحوم استاد شریعتی افتادم که در جلسه تفسیر "سوره روم" خطاب به حضار گفت:
«امیدوارم چنین روزی بسیار نزدیک باشد!
روزی که دانشجویان ما در کنار طلبه ما، و استاد ما در کنار عالم ما، و مؤمن ما در کنار روشنفکر ما، و جوان ما در کنار پیر ما، و متجدد ما در کنار متقدم ما، و دختر ما در کنار مادرش، و پسر ما درکنار پدرش، و همه در یک صف، در کنار خانه فاطمه سلام الله علیها بایستیم، روی در روی همه توطئه‌هایی که علیه ما می شود. دعا کنید که آن روز زود برسد.»
و حیرت از مردمی حق ناشناس، که این مادر مهربان را قدر ندانستند و آزردند. همان که روزه می گرفت و افطارش را به فقرا می داد. همو که لباس عروسیش را به نیازمند شهر بخشید، همان بانویی که در دعاهایش پیش از دعا برای خود و فرزندانش، همسایگان و همشهریان و همنوعان و شیعیانش را دعا می نمود.
کار به جایی رسید که دعا می کرد: «یا اِلهی عَجِّل وَفاتی الیک سریعا»ً. [4] خداوندا مرگ مرا جلو بیاندار.
این دعا نه از روی خستگی، یا به خاطر فشارهای جسمی و روحی بی حسابی که بر او وارد شده است، که تنها 95 روز از ارتحال پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله وسلم می گذرد که دخترش آرزوی مرگ کرده است! و چه غصه جانفسرایی که چون اویی تاب از کف می دهد!
آری؛ این غصه، تمام غم عالم است. آنجا که فرمود: «أَمَا وَ اللَّهِ لَوْ تَرَکوا الْحَقَّ عَلَی أَهْلِهِ، وَ اتَّبَعُوا عِتْرَةَ نَبِیِّهِ، لَمَا اخْتَلَفَ فِی اللَّهِ اثْنَانِ». [5] آگاه باش، به خدا قسم! اگر حق را به اهلش واگذار می کردند و از عترت رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم اطاعت می نمودند، دو نفر (دربارة حکم خداوند) با یکدیگر اختلاف نمی کردند.
و فاطمه سلام الله علیها، مظلومه ای که قدرش مجهول و قبرش نیز مخفی ماند. تا معمایی لاینحل در این دنیا بماند. و باشد که در قیامت، مقام و منزلتش را به نظاره بنشینیم، و طعم لذت بخش شفاعتش را بچشیم.
الهی آمین
