او که در شهر و در دل ما جایی ندارد!
این روزها به حال و روز مملکتمان که نگاه می کردم غصه دار شدم. خیلی درد آور بود. البته هر سال همینطور است. ایام نیمه شعبان را می گویم. همه در فکر شادی بودند. عده ای حلال و عده ای هم حرام. مجالس رقص و پایکوبی و نوشیدنی های حرام و... هم که بازارش داغ بود. فقط مانده بودم در این بین، تناسبش با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف چیست؟ واقعا اینها منتظر چه کسی هستند؟! امام زمان یا...
بماند...
نا خود آگاه به یاد این روایت امیرالمؤمنین علیه
السلام افتادم که فرمودند:
«صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ» 1
صاحب این امر، شرید (آواره) و طرید (کنار گذاشته شده) و فرید (تک) و وحید (تنها) است.
ظاهرا او که در شهر و در دل ما جایی ندارد!. فقط تنها و بی کس نظاره گر اعمال ماست.
اینکه به کجا می رویم بماند! این که چه می کنیم هم بماند! اما اینکه چه خواهد شد، نگرانم می کند...
فقط خدا کند؛ روزی نرسد که ما نیز به طلب یاری امام زمانمان لبیک نگوییم...
اللهم عجل لولیک الفرج
1. (کمال الدین شیخ صدوق، ج1، ص303، باب
گل نرگس