پرخشاگری یک بیماری واگیر دار اجتماع
پرخشاگری یک بیماری واگیر دار اجتماع
در مراودات روزمره بارها شاهد مشاجرات و نزاع های بعضا خشن که منجر به ضرب و جرح می گردد، هستیم. که بسیاری از آنها ریشه در مشکلات معیشتی مردم، آلودگی هوا و سموم و ذرات معلق آن، اختلالات روانی و... دارد.
و صد البته که بی توجهی به این موارد از سوی مسئولین پذیرفته نیست. و باید برای آن فکری کرد.
در این میان اوباشگری، زورگیری و سرقت به عنف و ... هم جای خود را دارد.
علاوه بر این مشاجرات خانوادگی و تبعات آن همچون همسر آزاری، کودک آزاری، دیگر آزاری و... خود داستانی جداگانه است که به حال خود رها شده و سازمان های حمایتی خنثی و بی قابلیت، تأثیری در رفع آنها ندارد که هیچ؛بلکه بعضا خود باعث لطمات جبران ناپذیری چون انتقام کشی و ... شده است.
حال با این جامعه آشفته و در هم که متولی خاصی ندارد و هر نهاد و سازمان و ارگانی خود جداگانه و بدون هیچ برنامه عقلی و منطقی، قصد اصلاح دارد، چه باید کرد؟
بماند که هیچ تدبیری نیست. درست مانند همه برنامه های دولتی دیگر
بماند...
