عاشقانه مادر برای فرزند

 

کودکی بودم پر از غوغای خود /  کودکانه گرم بازی های خود

مثل دیگر کودکان در کند و کاو / دلنشین و دلفریب و کنجکاو

گر درون یا که برون از خانه ها / دیدمی شیئی که بود نا آشنا

میزدم فریاد مادر چیست این / هست آیا نیست آیا کیست این؟؟

مادر من نیز با لبخند خود / پاسخی میداد با لبخند خود

قاب عکسی دیدم اندر خانه ای / عکس مرد عاشق و فرزانه ای

با نگاه عکس قلبم تاب خورد / از نگاه مهربانش آب خورد

عکس مردی که تو گویی شیر بود / روی زانوهاش یک شمشیر بود

مدتی خیره نظر انداختم / گوئیا این مرد را نشناختم

باز از مادر همی کردم سئوال / کیست او با این همه فر و جلال؟

مادرم افکند تا بر او نظر / اشکهایش ریخت از مژگان تر

گفت این سرتا به پا نور جلیست / کودکم این عکس مولایم علیست

این ابرمرد تمام عالم است / افتخار دودمان عالم است

من به عشق او تو را پرورده ام / من به مهر او بزرگت کرده ام

گر که درماندی تو با صوت جلی / یا علی گو  یا علی گو  یا علی

 

 

---

 

پی نوشت:

1. شخصا تصاویر منسوب به اهل بیت علیهم السلام را قبول ندارم. فقط به خاطر فضای زیبای شعر شیفته اش شدم

2. فرزندان مان را به عشق اهل بیت بزرگ کنیم.

3. طبق روایت بزرگترین تربیت والدین نسبت به فرندان، ایجاد محبت پیامبر و اهل بیت علیهم السلام در آنان است.

حضرت خاتم الانبیاء فرمود: «فرزندانتان را با سه چیز مأنوس کنید: 1- دوستی پیامبرتان. 2- عشق اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله. 3- قرائت قرآن» (کنز العمال، ج 16، ص 456(