تنفر از دین و دین داران
وَإِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ ۖ وَإِذَا ذُکِرَ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ
و هرگاه خداوند به تنهایى یاد شود، دل هاى کسانى که به آخرت ایمان ندارند متنفّر مى‌شود، ولى هرگاه از غیر او یاد شود، بى‌درنگ شادمان مى‌شوند. 1
خیلی ها از یاد خداوند بدشان می آید. نه فقط از خداوند، بلکه از دیدن مومنان و هر چه که آنها را به یاد خداوند بیاندازد متنفرند. حتما مواجه شده اید با کسانی که تمسخر هم می کنند!
یکی از بزرگان می فرمودند: در مجلسی سخن بسیار مهمی از امیرالمومنین علیه السلام گفتم، با بی توجهی و بی تفاوتی حضار روبرو شدم. اما سخن دیگری از حضرت را به نقل از یک دانشمند غربی گفتم و اشاره ای هم به امیرالمومنین نکردم. با تعجب دیدم که چنان تشویقم نمودند که انگار کلام بسیار عجیبی شنیده اند. بعدش گفتم: این کلام را فلانی از امیرالمومنین نقل کرده است. باز هم دیدم جمعیت حاضر واکنش خاصی ندارند. و گویی که یکدستی خورده اند در هم فرو رفتند!
این آیه تلنگر و اشاره ایست به این دسته از افراد. شاید جزء این دسته باشیم! نمی دانم...
نمی دانم چرا عده ای از اینکه از زبان دین بشنوند نا خوشنود هستند، اما اگر همان کلام را از یک انسان غربی بشنوند شگفت زده می شوند!
کفرش به کنار! اما آیا این بیماری غرب زدگی نیست؟!
منابع:
1. آیه 45 سوره زمر
